Klasztor Ojców Kamedułów na Srebrnej Górze na Bielanach pod Krakowem powstał dzięki staraniom marszałka wielkiego koronnego Mikołaja Wolskiego herbu Półkozic. Od prawie czterystu lat (od 1604 r.) ojcowie żyją tu jako pustelnicy w rytm benedyktyńskiej maksymy "Ora et labora" - "Módl się i pracuj". Potężny kompleks architektoniczny, przede wszystkim ogromna świątynia, należy do najpiękniejszych pereł póĽnego baroku nie tylko Krakowa.
Dwa ważne rozwiązania architektoniczne, narzucone przez styl pustelniczego życia, wyraĽnie odróżniają egzystencję kamedułów od życia benedyktynów. Pierwszą różnicą jest istnienie pustelniczych domków, w których mieszkają eremici - ludzie obdarzeni szczególnym darem umiłowania życia w samotności dla Boga. Drugą jest tzw. mur klauzurowy, który opasuje 11-hektarowy teren klasztoru na Srebrnej Górze. Ten szczególny rodzaj separacji, zabraniający osobom postronnym wstępu na teren eremu oraz nie pozwalający na samowolne wyjście z pustelni, stwarza wyjatkowo dogodny klimat dla prowadzenia życia pustelniczego w ramach rodziny monastycznej.
De facto wszystko, co się dzieje za murem klasztornym, jest tak zorganizowane, aby to, co robi mnich-eremita, odbywało się na chwałę Bożą. Całemu programowi dnia, opartemu na wielowiekowej tradycji, przyświeca wspomniane benedyktyńskie motto: "Módl się i pracuj". Jest to szczególny rodzaj ascezy kamedulskiej, którą mnisi przyrównują do przysłowiowej gleby, która, długo obrabiana, ma wydać owoce duchowe.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz