Pierwsi historyczni władcy Polski z rodu Piastów – Mieszko I (960-992), Bolesław Chrobry (1025), Mieszko II (1025-1031) – wybrali Wawel na jedną ze swych siedzib. Był to wtedy drewniano-kamienno-ziemny gród. W 1000 roku powstało biskupstwo krakowskie, co wymagało wybudowania katedry. Założenie tegoż biskupstwa związanego z arcybiskupstwem w Gnieźnie, było wiadomym znakiem połączenia się Małopolski z resztą ziem polskich pod panowaniem pierwszego koronowanego władcy Polski - Bolesława Chrobrego.
Jako pierwszy biskupstwo krakowskie objął biskup Poppon, a budowę katedry rozpoczęto w latach 20-tych XI wieku.Pomimo intensywnych badań archeologicznych nie udało się do tej pory zrekonstruować wyglądu tej pierwszej katedry wawelskiej), zwanej „chrobrowską”, która poświęcona była św. Wacławowi. Nie ma też zgodności co do czasu jej zniszczenia. Uważa się, że miało to miejsce w latach 40-tych XI wieku podczas najazdu księcia Brzetysława lub w latach 80-tych w czasie pożaru.
W 1038 roku po spaleniu przez Czechów Gniezna, stolica Polski została przeniesiona do Krakowa za sprawą Kazimierza I Odnowiciela (1034 - 1058). Kraków stał się główną siedziba książęcą.
Po śmierci Kazimierza Odnowiciela na tronie Polski zasiadł jego pierworodny syn Bolesław Śmiały (1042 - 1081). W 1072 roku mianował on nowym biskupem krakowskim Stanisława ze Szczepanowa, z którego osobą związana jest kolejna legenda.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz